Mikroskopy z serii Nikon Ti2 składają się z wymiennych modułów występujących w dwóch, trzech, czasem czterech wariantach. Pozwala to dopasować mikroskop do potrzeb użytkownika. Natomiast w przyszłości możliwa jest łatwa wymiana modułów na miejscu w laboratorium i dopasowanie sprzętu do zmieniających się potrzeb badawczych bez konieczności wymiany mikroskopu. 

Ti2-U 

Manualny mikroskop odwrócony. Najczęściej wykorzystywane jako główny, fluorescencyjny mikroskop badawczy w laboratoriach, w których  nie ma potrzeby automatyzacji. Stosowany w klinikach IVF  zamiast TS2R gdy potrzebny jest  laser (assisted hatching). Ti2-U jest także często wykorzystywany jako podstawa systemów optycznych konstruowanych przez fizyków  dzięki swojej możliwości integracji z urządzeniami innych firm. Mikroskop może być rozbudowany o stół skanujący oraz zautomatyzowany napęd osi Z.

Ti2-A

Podobnie jak Ti2-U,  mikroskop Ti2-A jest manualny mikroskopem odwróconym.  Najważniejsza różnica polega na tym że Ti2-A  jest wyposażony w czujniki położenia rewolweru obiektywowego i zmieniacza filtrów fluorescencyjnych. Dzięki temu, informacja o użytym obiektywie i filtrze fluorescencyjnym jest przekazywana automatycznie do oprogramowania. Pozwala to na automatyczne wstawienie prawidłowej skali. W przypadku mikroskopów fluorescencyjnych z monochromatycznymi kamerami obraz jest także automatycznie kolorowany odpowiednio do zużytego filtra fluorescencyjnego. Mikroskop może być rozbudowany o stół skanujący oraz zautomatyzowany napęd osi Z.

Ti2-E

Najbardziej zaawansowany mikroskop odwrócony w gamie produktów Nikona. Ze względu na olbrzymie możliwości konfiguracyjne jest czasami nazywany mikroskopem z klocków Lego. Korpus Ti2-E  zawiera napędy do osi Z i przełącznika portów optycznych (sześć portów dostępnych  w różnych konfiguracjach!!!) a także elektronikę i porty do podłączenia pozostałych modułów. Ti2-E Jest zwykle wyposażony w skanujący stół preparatowy z  enkoderami (czujnikami) położenia. W precyzyjny czujnik położenia wyposażona jest także oś Z.

Pole widzenia.  Prędkość. Masowy screening (HCS)

W eksperymencie mikroskop wykonuje przez 3 dni co 15 minut przynajmniej kilka zdjęć (aby objąć dno szalki) w czterech kanałach fluorescencyjnych w każdym z 96 dołków.  Taka ilość zdjęć wydaje się niemożliwa do wykonania,  a jednak to mikroskop Ti2-E jest w stanie to zrobić dzięki znacznie większemu polu widzenia (25mm) niż w innych mikroskopach odwróconych (typowo 16 lub 18 mm w porcie kamery). Pozwala to np. objąć obiektywem 4 x  jeden dołek (cały!) szalki 96 dołkowej. 

Mikroskopy innych producentów muszą wykonać 4 zdjęcia aby osiągnąć ten sam efekt, a tym samym dla 4 kanałów oznacza to tak naprawdę 16zdjęć. Natomiast w Nikonie wystarczą 4 zdjęcia, co pozwala nie tylko zwiększyć 4x prędkość, ale także 4x zmniejszyć foto-toksyczność i wypalanie się preparatu.

Gwarancja utrzymania ostrości w czasie (PCF)

Zmiany temperatury i dryf mechaniczny dotyczą wszystkich mikroskopów. Nawet dodanie chłodniejszego medium może spowodować minimalne wygięcie się denka szalki. Minimalne dla nas, ale bardzo duże z punktu widzenia komórki i ostrości mikroskopu.

Aby rozwiązać ten problem Nikon skonstruował Perfect Focus System (PSF) mierzący w sposób ciągły i automatyczny odległość między czołem obiektywu a wewnętrzną powierzchnią denka szalki. Nawet jeśli silnik zgubi krok, enkodery wykryją to i wymuszą skorygowanie, zapewniając przy tym absolutną precyzję ruchu.  

Warto zapamiętać że PFS to coś zupełnie innego niż auto-fokus, który również może być wykorzystany w tym mikroskopie, ale do innych celów.